İlhan İrem'in 22 Eylül'de Kuruçeşme Arena 'da İstanbul'da Aşk konserinde öyle aktı yaşlarım...
İki senelik hasret vardı katlanarak büyüyen..
Hasret bitti ,aynı gece tekrar başladı gün saymalar bir sonraki kavuşma için..
Bu seneki konserinin ilk bölümünde söylediği şarkılarıyla bana hissettirdiği,ülke gündemi dolayısıyla
yaşadığı kırgınlık,öfke,kızgınlık ,reddediş,isyan ama yine de her daim umut
konserden birgün önce Balyoz sonuçlanmıştı,verilen ağır cezalar moralini bozmuş olmalı
askeri vesayetin savunucusu olduğunu sanmıyorum ama anti demokratik uygulamaların varlığından şikayetçi görünüyor,konsere gelenlere hep bir ağızdan tüm haksızlıklara "Hayır" gitti...
ilk bölümdeki şarkıları biraz sitem,kırgınlık kokan ruh hallerini hissettirdi,ikinci bölümde kült şarkılarıyla coşturdu ,çoşturdu...
konserde ayakta izleyenler arasında kokteyl havasında sohbet edenler de vardı,İlhan İrem' e yapılan haksızlık gibi geldi sohbet havası...üstelik rahatsız da etti ama İlhan İrem'in konserine gelen herkese karşı bir sempati besliyorum :) çok da kızamıyorum ...
Bir diğer mevzu da ,İlhan İrem'in eserlerine şarkı diyerek onları değerinden daha az bir özellikle niteliyor gibi hissediyorum.Diğer dinlediklerimiz şarkıysa İlhan İreminkiler değil,çünkü o kadar büyük ve derin bir paylaşım ki benim için, tek kelime karşılığını vermiyor...
Korkuyorum bir gün İlhan İrem yine ortadan kaybolursa ve bir daha göremezsek diye
kaybetme korkusunu yaşamak hissetmek de güzel aslında
Hiç bitmese dediğiniz anlar ,saatler vardır ya,benim için de öyle bir geceydi
Tekrar birgün kavuşmak dileğiyle
Neden onu dinlemeyi bu kadar çok sevdiğimi açıklayabilmek de başka bir yazıya kısmet olur inşallah
